DOLUNAY
Dolunay sen ne güzel şeysin,
Herkes evindeyken sen benimlesin.
Bazen benzetirim seni koca bir kurabiyeye,
Merak etme kemirmem tadın nasıl diye.
Bazen bir kartopuna benzersin,
Ama ne sıcak, ne de soğuk değilsin.
Bana güzel göstermek için kendini,
Yıldızlarla süslersin bazen heryerini.
Her gece beklerim seni bu tepede,
Yolunu gözlerim arada gelmesen de.
Çok da benzeriz birbirimize,
Sesin çıkmaz benim gibi senin de.
En sevdiğim yönün de bana karşılıksız ışık yaparsın,
Avcılar gibi gözüme ışık tutup sonra kalleşçe vurmazsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.