"Ağrım olsa bağıramam, aslan görsem kaçamam, kuyruğu ne de tatlı dersiniz ama avcı vurunca afiyetle yersiniz, çok da üşüdüm, kürkümü geri verseniz.. Tavşanım ben, keşke dostum olsan sen.." (Tawşi)

16 Eylül 2014 Salı

ANNE VE BABALARA DERS



    Bugün önümden bir aile geçiyor, 50 yaşlarında bir baba, aynı yaşlarda eşi ve bir de kucaklarındaki torun veya çocukları, tam karşılarından da çok yaşlı, önüne bakarak yürüyen, zayıflamış bir sokak köpeği yavaş yavaş yürüyor, çocuk bir yaramazlık yapmış, babası köpeğe doğru çocuğu havadan uzatıyor ve bağırarak diyor ki ; "Bir daha yaparsan seni köpeklere atarım!", çocuk ise babasına sarılıp ağlamaya başlıyor. Zavallı köpeğin olaydan haberi yok, belki açlıktan bayılmak üzere onu düşünerek yürüyor belki de çok yaşlı olduğundan zor görüyor. 
    Yahu bu nasıl bir vahşet, sen çocuğunu korkutmak için neden masum bir hayvanı tehdit olarak gösteriyorsun. Bu eğitim değil, cahillik! Sonra ne mi oluyor; evimizin yanından geçerken 4 yaşındaki çocuklar ağlıyor, niye? 3 aylık bir yavru kedi yaprakla oynuyor ama o çocuk da daha önce hayvanlara karşı korkutulmuş ve daha sonra ömür boyu hayvanlardan korkuyor, hatta nefret ediyor. Hepsi sizin böyle chil anne babaları yüzünden! 
     Bence tam tersi olmalı; Anne ve baba köpek veya kedi, yaramazlık yapan yavrularına şöyle demeliler; "Yaramazlık yaparsan seni petshopa terkederiz, sonra komşusuna hava atmak isteyen biri gelip seni bir mal gibi satın alır.."


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.