EVE İLK GELİŞ

                 Ben erkek bir Hollanda Lop tavşanıyım, yaklaşık 8-9 aylık.. Adım Tavşi..  Beni oyuncak olarak alıp sonra bakamayacağını anlayan zalimler bir jiple ormana götürüp, poşetle attılar.. Çok gariptir ki av yasağında ormana avlanmaya gelen bir avcının küçük kızı kımıldayan poşetin içinde farkedip kurtardı beni.. Sonra zihinsel engelliler okulunda çocukların rehabilitesi için kullanıldım ama bu arada da psikolojim bozuldu.. Şimdi son durak olan yeni evimdeyim, bugün 3. günüm.. Yeni sahibimin ilk tavşanıyım ama ona sahip demeyeceğim çünkü o benim dostum.. Benimle tavşan olıyor resmen.. Etrafı dağıtsam da kızmıyor, biraz fazla kemiriyorum ama.. Hatta bugün onun Galatasaray battaniyesini bile kemirdim, büyük 2 delik açtım ama kızmadı.. Elinden sebzesini, meyvesini de alıyorum ses çıkarmıyor, hatta dün Muhteşem Yüzyıl'ı izlerken çekirdeklerine bile daldım, iyi yere dükkan açtık galiba :D

                   Bana geldiğim 2. gün kocaman bir tavşan suluğu aldı, ne de olsa kedi-köpek gibi yerden su içmek zor bizim için.. Bir de Almanya'dan ithal edilmiş, içinde kurutulmuş sebzeler olan süper bir mama almış, tadı hala damağımda.. Bana kuş yemi gibi şeyler vermeyin zaten, mutlaka tahılla karışık  sebzeli mama verin.. Dostum bir de pet shoptaki tanıdık veterinere sormuş, bana günde bir sebze veya meyvenin çeyreğini verin ama mutlaka mevsiminin ürünü olsun, sera ürünü ve hormonlu olmasın demiş.. Maydonoz, sapları, lahana, kereviz, havuç ve sapları, dereotu, elma,armut, karnıbahar,marul, portakal kabuğu.. gibi şeylere bayılıyorum. Ama asıl gıdam saman, kurutulmuş yonca.. Karışık tahılın içinde de tuzsuz çekirdek veya çekirdek içi, buğday,yulaf, mısır, mercimek, pirinç, çedene.. tarzı birçok şey olsun.. Çünkü fazla sebze ve meyve yersem ishal olurum, bu yüzden devamlı saman, yonca yemeliyim. Günde 2 kez yemek vermeniz yeterli bana, yoksa çok yemekten çatlayabilirim, biz ne kadar yediğimizi maalesef anlayamayacak kadar obur yaratıklarız.. Su içmek en sevdiğim şey.. Özel suluğumdaki suyu hergün tazelenmesine bayılıyorum, ayrıca kabı da yıkanınca mis gibi içiyorum.. Dostumu bazen ısırıyorum çünkü önceki sahiplerim beni çok mıncıkladı, özellikle küçük çocuklar.. Ben bir oyuncak değilim ki.. Allah'tan bu evde bu dert yok yalnız öyle bir tip var ki sormayın, ben ona Sylvester diyorum, tavşi yuvalarından ırak :) Benim dostumun kedisi, ama öyle kıskanç, gudubet,haset, mundar ki ne mundar.. Bir bakışları var bana sanki tarla faresiyim.. Gün boyu uzaktan plan yapıyor eminim.. O yüzden dostum onunla hiç aynı odada yalnız bırakmıyor beni, dışarı çıkarken onu başka bir odaya götürüyor, ben de salonda kalıyorum, yoksa çoktan beni yahni yapmıştı o kedi.. Sorun sırf yemesi değil, kedilerin bize bir küçücük tırmığı yeter ölmemiz için, bakarsınız hemen ölürüz, bakarsınız tırmığı yedikten 3 ay sonra.. Sonra da niye öldü bu tavşi dersiniz.. Aman benden uzak olsun o gudubet bakışlı Junior Hacı denen mundar kedi.. Bir de hamileymiş, iyice kendini naza çekiyor, küsme numaraları yapıyor ama hiçbirşeyi yok onun ben biliyorum.. Bak yine 2 metre öteme geldi, pist pist!