II. CAHİLİYE DEVRİ

   












      Ben mi çok hassas oldum, insanlar mı çok duyarsız oldu bilemiyorum, gün geçtikçe de anlamıyorum. Bir yanda hayvanları öldürmek için türlü bahanelerle donatılmış gizliden gizliye hazırlanan yasalar, bir yanda apartmanda besleniyor diye evlerinden attırılan hayvanlar, bir yanda kürk ile gündeme gelmek isteyen garip kişiler, bir yanda da Çin ve işkenceleri.. 

            Yolda benden bir hayvan yemek istese koşup alırım, başını severim, başkası gelir tekme atar, pis hayvan uzak dur der, daha 10 metre uzaktayken hoşt, pist diye kovalar.

           Sokak kedilerini besleyen insanlara deli gözüyle bakılır, yemek yardımı yapılmadığı gibi bir de belediyeye şikayet edilir. 

             Birçok belediye de şikayet üzerine gelip sokak köpeklerini toplar çaktırmadan zehirler, çöp gibi de çöpe atar.

            Sanırım anneannemin dediği gibi; ahir zaman yaklaştıkça insanlar da insanlıktan çıkıyor. Tabi bu bir bahane değilse.. Bir nevi Cahiliye Dönemi yaşıyoruz diye düşünüyorum. Herhalde yakın zamanda da kıyamet kopacak (Kopmuş durumda zaten) ve herkes ektiğini biçecek, bu dünyada yaşattığını öbür dünyada yaşayacak, inşallah. 

            O kadar çok ülke sorunu varken sen zavallı tüylü dostlarımızın yaşama hakkını çok görüyorsan, bir de üstüne dindar takılıyorsan önce bu halk seni o koltuğa, bir gün de Allah seni cennetine çok görür belki, anlayana..
            Unutmayın; bugün nasıl bir köpeğe tecavüz eden yarın sizin çocuğunuza, size, kardeşinize, eşinize, annenize tecavüz ederse, bugün de tüylü dostlarınıza acımayan yarın size acımaz.. Hayvanları korumayanı ben de korumam, hayvanlara değer vermeyene ben de oy vermem.


"Yaratılanı sev, Yaradan'dan ötürü.."