KÖPEKLER KEDİMİZİ PARÇALADI :(

         Dün gece saat 05.00 civarı annem, "Bahçeye koş!" diye bağırmaya başladı. Sağanak yağmurlu, çamurlu bahçeye peluş GS terliklerimle evdeki halimle fırlamışım. Dut ağacının yanına yaklaştığımda 10-12 adet sokak köpeği, annemin bahçede klübe yaparak beslediği, sokağa atılmış anne kediyi sırtüstü yere yatırmışlar bağırsaklarına kadar çıkarmış yiyordular. Kovaladım ama gitmeye niyetleri yoktu hatta biri bana saldıracak gibi oldu, yerden taşları fırlattım gittiler. Anne kediyi maalesef kaybettik. Sonra elinde feneriyle annem geldi, manzarayı görünce yere yığılacak gibi oldu. Onu teselli ettikten sonra bağıran yavrusuna doğru gittim, bir ağacın en tepesine tünemişti. Köpekler parkta bağırmaya devam edince sinirimden üzerlerine koşup hepsini kovaladım. Camdan biri gördüyse aklımı kaçırdığımı zannetmiş olabilir, gerçekten de kaçırıyordum. Geri döndüğümde ağaçtaki tekir yavru kedi süt annesinin yanına inmiş, onu kaldırmaya çalışıyordu ama boşunaydı. Anne kedinin 3 tane top gibi yavrusu var, çok küçükler daha yeni 2 aylık olacaklar, ayrıca geçen ay yine köpekler tarafından parçalanan başka bir anne kedinin öksüz kalan 3 aylık 2 yavrusuna da bakıyordu, şimdi hepsi birden öksüz kaldı. En ufaklar korkudan gizlenmişlerdi ama tekirin kardeşi ortada yoktu ve hala da yok. Önce anne kediyi kaldırdık, annem duyarsız komşulara kızarken bir yandan da ağlıyordu. Annemi içeri soktuktan sonra Tekir'i kucaklayıp içeri aldım. Sırılsıklam olmuştu ve şok geçiriyordu, havluyla sildim heryerini, karnını doyurdum, kucağıma gelip yattı hemen, bir süre sonra üzgünlüğü geçti, bebekti nasıl olsa.. Beni yalayarak teşekkür etti. Milky'nin bir yatağını ödünç verdim ona.. çok mutlu oldu, sabaha kadar kıpırdamadan uyudu orada, günlerdir iyi uyumadığı belliydi zavallının. Ve ilk defa bir eve gelmişti. Şimdi bu beş kardeşe yuva arıyorum, Tekir 3 aylık, kardeşi hala ortada yok. Diğer yavrular ölen anne kedinin öz yavruları ve 2 aylıklar, top gibi şişkolar, uzun tüylüler, Himalay cinsi çok güzel kediler. Biliyorsunuz bizim evimiz kedi ve tavşan yatağı olduğundan bu yavruların daha ilgi göreceği evleri olsun istiyoruz, onlar da annleri gibi köpeklerce parçalanmasın, bir daha böyle kabus dolu bir gece yaşamasınlar ve rahat rahat uyuyabilsinler. Gece boyu ne panikataklar geçirdim anlatamam, çok üzülen kişiyi teselli etmek ve üzüntüsünü engellemek için hep fazla üzülmemiş ayağına yatarım sonra fazlasıyla benden çıkar yine.. O görüntüyü size anlatamam, çeşitli şekillerde bir sürü hayvanımız öldü ama bunu ömür boyu unutamayacağım. 

           Belediyelere suç atmıyorum ama tabi ki köpeklerin iğrenç barınaklarda da çürüyüp ölmesini istemem, onlara doğal yaşam parkları yapılmalı, isteyen herkes de oradan sahiplenmeli diye düşünüyorum. Belediyeler köpekleri öldürür, köpekler kedileri, kediler tavşanları, tavşanlar ise hiçkimseyi.. Hadi üçü doğal eko sistem, en baştakine ne oluyor bilmiyorum. Olan bizim kediye oldu, hoşçakal tatlı ve güzel anne kedi, yavrularını korumak için kendini feda ettin ama yetişemedim.